Het verhaal wordt verteld van een oude grijze baard motorrijder die op een late avond naar huis ging van een road trip naar Mexico. In zijn zadeltassen zaten cadeautjes en snuisterijen voor de kinderen die in het weeshuis woonden waar hij werkte.

Terwijl hij alleen in de koele woestijnlucht reed, voelde hij zich gezegend voor zijn eigen leven, de kinderen in het tehuis, zijn motorvrienden en vooral zijn fiets, die hem nooit in de steek had gelaten.

Hij had vele kilometers op de snelweg doorgebracht met deze fiets en de twee hadden een band opgebouwd, zoals alleen motorrijders kunnen begrijpen.

Terwijl hij door de hoge woestijn rommelde, de volle maan de hemel verlichtte en de silhouetten van de cactus griezelige schaduwen langs de woestijnbodem wierpen, was de oude grijsaard zich er niet van bewust dat een paar kilometer verderop een vervelend groepje wegkobolden wachtte, met de bedoeling het volgende slachtoffer te pakken te krijgen.

Wegkobolden zijn boosaardige kleine wezens die obstakels achterlaten in je pad - oude dempers, stukjes rubber, dozen, dieselbrandstof en onverklaarbare voorwerpen die je nooit ziet en die ervoor zorgen dat een band lek gaat of een ketting of riem breekt.

Ze jagen ook dieren en herten op het pad van nietsvermoedende fietsers.

Verkeerskobolden hebben als enige doel om een biker te laten crashen...het toevoegen van inkepingen aan hun kleine riempjes. Ze zijn kwaadaardig en vervelende kleine stukjes van de schepping.

Terwijl de motorrijder de bocht rondreed, liepen de wegkabouters hem in een hinderlaag met alles wat ze hadden, waardoor hij neerstortte en wegslipte. Hij werd wakker in de sloot, amper levend. Vlakbij was een van zijn zadeltassen die van zijn fiets was gescheurd.

De motorrijder lag daar, hulpeloos en niet in staat om te bewegen toen de weg gremlins begon in te trekken om hem af te maken. De oude grijsaard gaf niet snel op en begon dingen uit de zadeltas naar hen te gooien. Uiteindelijk had hij niets anders te gooien dan een belletje en begon hij te rinkelen.....niet wetende of het zou helpen, maar hij wilde sterven denkend aan de kinderen in het tehuis die hij zou achterlaten.

Verrassend genoeg leek het geluid van het rinkelende belletje de kobolden in verwarring te brengen, en ze pauzeerden in hun aanval. De oude motorrijder werd aangemoedigd, maar hij was nog steeds op een slechte manier. Hij wist niet hoe lang de bel de kobolden weg zou houden, en de kobolden zaten tussen hem en zijn motor, zonder dat hij een snelle ontsnapping kon maken.

Niet ver weg, twee andere motorrijders waren toevallig net gestopt om het kamp te maken voor de nacht. Ze waren zich niet bewust van de crash, want ze hadden ongeveer 30 mijl achter de oude biker gereden en stopten voor de bocht van de crashplaats. Toen ze uit elkaar gingen, hoorden ze de bel luiden en rinkelen. Omdat ze dachten dat het een vreemd iets was om te horen in het midden van de woestijn, gingen ze snel op onderzoek uit.

Ze kwamen de oude motorrijder tegen in de sloot met de kobolden om hem heen. Met een wraakactie, en zonder zich te bekommeren om hun eigen veiligheid, vielen de twee motorrijders de bende straatkobolden aan, waarbij ze verschillende kobolden doodden en de rest afschrikten.

De oude motorrijder was dankbaar voor hun hulp en bood zijn redders geld aan, maar ze weigerden elke betaling te accepteren. De oude biker wilde zijn dankbaarheid tonen en liet de twee bikers niet vertrekken zonder iets voor hun goede daad. De oude motorrijder sneed twee stukken leer van zijn zadeltassen kwasten af en bond aan elk stuk een bel. Vervolgens heeft hij de belletjes zo dicht mogelijk bij de grond aan de twee motorrijders bevestigd.

De oude motorrijder vertelde vervolgens aan zijn nieuwe vrienden dat ze met die belletjes aan hun fiets beschermd zouden worden tegen de wegkabouters en dat ze, als ze ooit in de problemen zouden komen, de bel zouden luiden en dat een mede-motorrijder hen te hulp zou schieten.

Dus als je een motorrijder met een bel ziet, weet je dat hij gezegend is met het belangrijkste in het leven - vriendschap van een medemotorrijder.

Anderen geloven dat kobolden op motoren leven omdat ze graag rijden en de oorzaak zijn van de problemen van de meeste motorrijders, zoals wanneer de banden lek raken, de claxon niet werkt of enkele honderden dingen die fout kunnen gaan.

Kwaadaardige weggeesten kunnen niet in de buurt van een bel leven omdat ze vast komen te zitten in de holte van de bel. Hun gehoor is overgevoelig, dus het constante rinkelen in een afgesloten ruimte maakt hen krankzinnig. Ze verliezen hun greep en vallen uiteindelijk op de weg. Zo ontstaan kuilen.

Als je je eigen bel koopt, werkt de magie nog steeds, maar als je er een ontvangt als cadeau van een vriend of een geliefde wordt de magie verdubbeld omdat er ergens een vriend is die op je let.

Als je een bel van een motorrijder steelt, steel je alle gremlins en het kwaad dat ermee gepaard gaat. Het is onverstandig om een bel te stelen, de gevolgen kunnen groot zijn.

Ride bells zijn meer een traditie dan een bijgeloof onder motorrijders... dus ze zijn een groot geschenk voor de rijder in je leven!